اپرا چیست؟

ریشه کلمه اپرا

اپرا (Opera) جمع کلمه لاتینی اپوس (Opus) به معنای «اثر» است. به این تغبیر باید اپرا را به‌طور تحت‌اللفظی به «آثار» ترجمه کرد. اما اپرا به‌صورت کلمه مفرد مؤنث از آغاز قرن ۱۷ میلادی به نمایشی گفته می‌شد که به‌جای آواز خوانده شود.

عناصر اپرا

اپرا نمایشی آوازی ست با همراهی ارکستر که اغلب اثری طولانی ست. در اپرا تکخوان ها، کر، ارکستر، لباس های مناسب و طراحی شده و صحنه برای اپرا  به کار گرفته می شوند. اپرا به تئاتر یا نمایشی گفته می شود که در آن نقش ها با موسیقی هدایت و هماهنگ می شوند. بازیگران این نقش ها خوانندگان اپرا هستند. اپرا اثری ست که توسط یک آهنگساز و لیبرتونویس (librettist) خلق می شود. اپرا ترکیب هنرهای اجرایی زیادی مثل موسیقی، خوانندگی، بازیگری، دکور و طراحی صحنه، طراحی لباس، گریم، رقص، باله و … است. معمولا در اپراخانه ها که سالن های مخصوص اجرای اپرا هستند اجرا می شود. با یک ارکستر کامل یا ارکستری کوچکتر همراهی می شود.

اپرا نقشی کلیدی در سنت موسیقی کلاسیک غرب دارد. اپرا معمولا داستانی غم انگیز و تراژدی دارد. اپرا معمولا در سه یا چهار پرده اجرا می شود که می تواند شامل صحنه های تکخوانی نقش اصلی اپرا، دوئت نقش های اصلی، اجرای گروه کر و یا حتی شامل گفتگوی بین بازیگران اپرا باشد، که همه خوانندگانی هستند که با تکنیک آواز کلاسیک در حال بازی و اجرا هستند. اپرا اساسا به ایتالیا در اواخر قرن ۱۶م بازمی گردد. ( اولین اپرا، Daphne از Jacopo Peri ، تولید شده در فلورانس ۱۵۹۸). به سرعت اپرا در سرتاسر اروپا پخش شد و آهنگسازان در کشورهای مختلف اروپایی تلاش می‌کردند تا رسوم و سنت های ملی شان را به کمک اپرا به نمایش بگزارند.

از مشهورترین اپراها می توان به اپرای کارمن، آیدا، ریگولتو، لابوهم و… اشاره کرد.

اپرا سه بخش اصلی دارد:

1. اُورتور

2. آریا

3. رچیتاتیف

اُورتور

اُورتور در واقع مقدمه ای برای شروع اپرا است. در این مقدمه خوانندگان نقشی ندارند و قطعه مورد نظر کاملا سازی است. اُورتور معمولا شامل نغمه های اصلی آن اثر است.معمولا در اجراهای نمایشی، به عنوان مثال باله، نیز اُورتور در ابتدای اثر شنیده می شود. این قطعه در اجراهای نمایشی زمانی که هنوز پرده نمایش بالا نرفته است توسط ارکستر نواخته می شود.

«در واقع اُورتور پیش درآمدی برای آغاز یک اثر نمایشی است»

در موسیقی ایرانی نیز، از اواخر دورهٔ قاجاریه، اولین بار توسط درویش خان مقدمه‌ای به نام پیش‌درآمد اجرا می‌شود.

آریا

آریا یکی از بخش های جذاب اپراست، و فوق العاده در بین مردم طرفداران زیادی دارد که ما آنرا در مقاله ای جدا با عنوان آریای اپرا چیست، خدمت شما عزیزان ارائه داده ایم. همانطور که در مقالات قبل گفته شد، اپرا هنر تلفیق نمایش و موسیقی است. یکی از بخش های اصلی یک اپرا را آریا تشکیل می دهد. برای درک بیشتر مطلب حاضر می توانید مقاله اپرا را مطالعه کنید.

آریای اپرا آوازی طولانی و ملودیک است که تنها توسط یک خواننده در قسمتهایی از اپرا اجرا می شود. معمولا یک اپرا تعداد زیادی آریا را شامل می شود. و همین طور آریاها معمولا محبوب ترین قسمت‌های اپراها هستند و بیشتر آنها شناخته شده اند. همواره آریاها توسط بازیگران یا خوانندگانی اجرا می شود که در اپرا نقش اصلی را بر عهده دارند.

در آریا خواننده ی اپرا توانایی و تسلط خود را با اجرای بی نقص نتهای زیر، که مهارت بالایی می خواهند، به رخ می کشد. ممکن است بنا به سلیقه، با تغییر کوچکی در آریا و یا نوع اجرای خود  تماشاچیان را غافلگیر کند. همواره رهبر ارکستر و نوازندگان پیرو خواننده ای هستند که در حال اجرای آریا می باشد. همانطور که گفتیم آریا ها آنقدر دربین مردم شناخته شده اند که خوانندگان کلاسیک کنسرت هایی برگزار می کنند و در آن فقط به اجرای آریای اپراهای مختلف می پردازند.

رچیتاتیف (Recitatif)

رچیتاتیف یکی از بخش های اصلی اپرا است. در برخی صفخات به اشتباه رسیتاتیف نوشته شده است. با توجه به این که کلمه ای ایتالیایی می باشد، رچیتاتیف درست است. رچیتاتیف در لغت به معنای «گفتار گونه» است. در حقیقت به بخش هایی از یک اپرا که حالت مکالمه دارد، رچیتاتیف گفته می شود. رچیتاتیف مانند آریا ملودی خاصی را پیگیری نمی کند. اما تمام  مکالمات بر پایه نت ها و آکورد های موسیقی غرب ساخته می شود.

رچیتاتیف را می توانیم به دو گونه تقسیم کنیم:

1. رچیتاتیف ساده: که خواننده بدون ارکستر می خواند و فقط با چند آکورد کوتاه همراهی می شود.

2. رچیتاتیف آکومپانیه: که ارکستر با خواننده همراهی می کند و اغلب در اپراهای فرانسوی مرسوم است.

به طور کلی رچیتاتیف به قسمت گفتار گونه اپرا گفته می شود.

 با پیشنهادات خودتان در بخش نظرات، ما را یاری بفرمایید.